Hazin Hikaye

Günün hayat tufanında sabrı bulurdum,
Yıllar böyle geldi geçti çizgiler oldu.
Benimle senle okuduğum bu hazin hikaye,
Anladığım da her şey çok geç olmuştu.
Bir an için durup baksam geriye,
İnadından kalan bu zavallı deliye.
Gidişinle son bulan bu makus talihim,
Artık ölmek vakti değil bu gece bu evde.
Görmeden hiç, sarmadan hiç durulurmu,
Kalbime bir hançer vurdum kurtulur mu.
Bu hayat çarkını dönüşüne gülüm, uyulur mu.